Τρίπολη, 22.09.2009
Ὁ Οἰκουμενικός Πατριάρχης κ.κ. Βαρθολομαῖος σέ εἰδική τελετή στό Ἀποστολοπούλειο πνευματικό κέντρο Τρίπολης, ἀναγορεύτηκε ἐπίτιμος διδάκτωρ τοῦ πανεπιστημίου Πελοποννήσου ὕστερα ἀπό ὁμόφωνη ἀπόφαση τῆς Διοικοῦσας Ἐπιτροπῆς τοῦ Πανεπιστημίου.
Στήν ὁμιλία τοῦ ὁ Πρόεδρος τῆς Διοικοῦσας Ἐπιτροπῆς τοῦ πανεπιστημίου, Ὁμότιμος καθηγητής πολιτικῶν ἐπιστημῶν κ. Ἀναστάσιος – Ἰωάννης Μεταξάς, ἀπευθυνόμενος στόν Οἰκουμενικό Πατριάρχη ἐξῆρε τήν προσωπικότητα καί τό ἔργο τοῦ σημειώνοντας ὅτι ‘‘ὑποστηρίζεται τήν ἐνίσχυση τῶν ἀξιῶν τῆς εἰρήνης καί τῆς ἐλευθερίας καί δί’αὐτά δίνεται τόν ἀγώνα σας καί δίνεται οἰκουμενική κίνηση’‘.
Στό ψήφισμα ἀνακήρυξης ἐπιτίμου διδάκτορα ἡ Διοικοῦσα Ἐπιτροπή τοῦ πανεπιστημίου σημειώνει μεταξύ ἄλλων γιά τόν προκαθήμενο τοῦ Οἰκουμενικοῦ θρόνου πώς πάντα προσπαθεῖ νά συναναστραφεῖ ὄχι μόνο μέ ὁμόδοξους ἀλλά καί ἀλλόδοξους καί ἀναδεικνύει τά λόγια τῶν Ὀρθοδόξων Πατέρων μέ σκοπό τήν ἑνότητα καί τήν εἰρήνη. Μέ σθεναρό τρόπο ἀγωνίζεται γιά τή λειτουργία τῆς Θεολογικῆς Σχολῆς τῆς Χάλκης μέ σκοπό νά βλαστήσουν νέα πνευματικά τέκνα, ἄξιοι διάδοχοι πού θά μεταφέρουν τό λόγο τοῦ Θεοῦ. Φροντίζει ὅλη τή νοητή καί τήν αἰσθητή κτήση τοῦ Κυρίου μέ ἐνδιαφέρον καί ἀγάπη καί ἔχει κατορθώσει νά κερδίσει τήν καλή φήμη, τιμή καί δόξα ἀπ’ ὅλους τους ἀνθρώπους. Γί΄ αὐτούς τούς λόγους καί γιά νά τόν ἐπαινέσουμε, ἀναγορεύουμε αὐτόν ἐπίτιμο διδάκτορα τοῦ Πανεπιστήμιου Πελοποννήσου.
Στήν ὁμιλία τοῦ ὁ Οἰκουμενικός Πατριάρχης κ.κ. Βαρθολομαῖος στήν πανεπιστημιακή κοινότητα ἐξέφρασε τίς εὐχαριστίες του πρός τόν Πρόεδρο τῆς Διοικοῦσας Ἐπιτροπῆς καί πρός ὅλους τους καθηγητές τοῦ Πανεπιστημίου Πελοποννήσου, γιά τήν ὁμόφωνη ἀπόφασή τους νά τόν ἀνακηρύξουν σέ Ἐπίτιμο Διδάκτορα.
Στή συνέχεια, ἔκανε λόγο γιά μία ἐν ἐξελίξει ὁμογενειοποίηση τῶν ἀνθρώπων καί τῶν λαῶν, ἐνῶ ὑπογράμμισε ὅτι ἡ οἰκολογική ἀπειλή παραπέμπουν σέ μία προβληματική ἀνθρωπολογία.
Μίλησε γιά οἰκολογική κρίση καί τόνισε ὅτι ὅταν λεηλατοῦμε τόν πλανήτη, καῖμε τά δάση, μολύνουμε τόν ὑδροφόρο ὁρίζοντα καί τήν ἀτμόσφαιρα, συμβαίνει ἐπειδή ἀπωλέσαμε τήν αὐθεντική ἀνθρωπότητά μας. Χαρακτηριστικά, ἀνέφερε ὅτι ὁ ἄνθρωπος ποτέ δέν γνώριζε τόσα πολλά καί ποτέ δέν ἦταν τόσο καταστροφικός γιά τόν συνάνθρωπο καί τή φύση.
Τέλος, εἶπε ὅτι δέν εἶναι δυνατόν νά ἐμπιστευθοῦμε τό μέλλον τοῦ τόπου σέ ἀκραίους τεχνοκράτες, οἱ ὁποῖοι βλέπουν τόν ἄνθρωπο ὡς μηχανή, ἐνῶ ἔκανε λόγο γιά ἀνάγκη κινητοποίησης τῆς νεολαίας.